Galicyjska Armia Czerwona

Galicyjska Armia Czerwona

Dodano: 
Galicyjska Armia Czerwona
Galicyjska Armia Czerwona Źródło: FoT. East News
Mikołaj Iwanow | Czerwoni Ukraińcy walczyli u boku bolszewików przeciw Piłsudskiemu i Petlurze.

Dzisiaj, kiedy na mapie współczesnej Europy już od ponad 25 lat istnieje niezależna Ukraina, symbolizująca walkę narodów postsowieckich przeciwko próbie odrodzenia imperium, dziwnie może brzmieć stwierdzenie, że Ukraińcy, tak jak prawie każdy naród europejski, chorowali również na komunizm. Choroba ta przebiegała w bardzo dramatycznych okolicznościach i pozostawiła wyraźny ślad na duchowym obliczu narodu. I chodzi tu nie o Ukraińców ze wschodu, którzy do dziś uporczywie bronią pomników Lenina w swoich pogrążonych w biedzie miastach, lecz o tych „nieskazitelnych nacjonalistów z Zachodu”, obywateli byłego imperium austro-węgierskiego.

Zalążkiem Czerwonej Ukraińskiej Galicyjskiej Armii (CzUGA) stali się byli „strzelcy siczowi”, którzy po porażkach w wojnie o Lwów i Galicję z armią odrodzonej Rzeczypospolitej, po licznych porażkach w wojnie domowej w Rosji przeciwko białym, czerwonym i zielonym, w swoistym proteście przeciwko sojuszowi Piłsudski-Petlura, zgłosili się do służby w Armii Czerwonej sowieckiej Ukrainy. Jeszcze bardziej paradoksalny był udział CzUGA w ofensywie Armii Czerwonej pod dowództwem przyszłego marszałka Tuchaczewskiego na Warszawę. (...)

Strzelcy siczowi (SS) w odróżnieniu od legionistów Józefa Piłsudskiego w czasie I wojny światowej nie odnieśli większych sukcesów. Zimą przełomu lat 1914–1915 prowadzili ciężkie boje z armią rosyjską w Karpatach. Straty jednostki sięgnęły dwóch trzecich pierwotnego składu. Wśród dowódców bohaterską postawą wyróżnił się Siemion Szuchewycz, późniejszy ostatni głównodowodzący Ukraińskiej Armii Powstańczej (UPA). Po otrzymaniu uzupełnień na początku 1915 r. legion SS skierowano na pozycję nad rzeką Strypą, gdzie brał on udział w ciężkich bojach o górę Makówkę. Do niewoli rosyjskiej trafił wtedy m.in. przyszły dowódca SS i założyciel Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) Eugen Konowalec. W sierpniu–wrześniu 1916 r. legion praktycznie przestał istnieć.

Cały artykuł dostępny jest w 1/2017 wydaniu miesięcznika Historia Do Rzeczy.

Źródło: Historia Do Rzeczy